Kilkadziesiąt niepoetyckich tekstów Tadeusza Różewicza – nigdy niepublikowanych w książkach, zapomnianych, niedostępnych lub znanych jedynie „ze słyszenia". Od nieodnotowywanego w bibliografiach prasowego debiutu piętnastoletniego ucznia gimnazjum im. F. Fabianiego w Radomsku po „ostatni wywiad" oraz zapisany na skrawku papieru nieformalny testament poety. Historia nowoczesności i ponowoczesności – od lat trzydziestych XX wieku po rok 2013 – odciśnięta w prozie fabularnej i reportażowo-itineraryjnej, w wypowiedziach programowych i autokomentarzach, we fragmentach dramatu i noweli filmowej, w zapiskach krytycznoliterackich i w próbie osobistej teorii fotografii, w przemówieniach, humoreskach i urywkach dziennika. Kolejna po „Wierszach odzyskanych", licząca niemal 230 stron opowieść o życiu człowieka prowincjonalnego, który postanowił stać się jednym z najważniejszych pisarzy współczesności i zamiar swój zrealizował.

Czy to możliwe, żeby centrum polskiego życia poetyckiego stała się nieczynna stacja kolejowa gdzieś na skraju Polski? Czy da się zawiesić na kilka dni spory, różnice wieku, hierarchii i pozycji literackiej – a wszystko po to, by zbudować prawdziwie trwałą i wartościową wspólnotę ludzi piszących i czytających? Stacja Literatura – festiwal organizowany od 2016 roku w Stroniu Śląskim (a wcześniej, jako Fort i Port, w Legnicy oraz Wrocławiu) – udowadnia, że niemożliwe staje się możliwe: i to już od 25 lat! Zbiór osobistych relacji stworzonych przez uczestników i uczestniczki kolejnych edycji festiwalu organizowanego przez Biuro Literackie, którym towarzyszą portrety fotograficzne autorstwa Maksymiliana Rigamontiego, to niepowtarzalne świadectwo historii literatury polskiej ostatniego ćwierćwiecza. 

Dwukrotny laureat Nagrody Literackiej Gdynia tym razem w roli wykładowcy i to nie byle jakiego, bo opowiadającego o poezji i jej związkach z tańcem, seksem, płaczem czy śmiechem nie poprzez akademicką interpretację, ale za pomocą anegdot i rozmaitych odniesień do innych dziedzin sztuki, ze wspaniałym efektem końcowym. W latach 2007-2008 roku Andrzej Sosnowski wygłosił cykl siedmiu wykładów pt. "Wiersz i...", które teraz ukazują się w formie książkowej.

Tom szkiców autora – nagrodzonej Nagrodą Literacką Gdynia – Twarzy Tuwima to portret najwybitniejszych postaci poezji polskiej i światowej. Czytelnik znajdzie tu eseje na temat twórczości Słowackiego, Różewicza, ale i Rimbauda czy Celana. Dogłębna lektura wierszy mistrzów oraz talent autora do wyjaśniania nawet najbardziej tajemniczych zapisów poetyckich pozwalają stwierdzić, że Myśli do słów to jedna z najwybitniejszych książek eseistycznych ostatnich lat. 

Głównym tematem Powlekać rosnące jest macierzyństwo. W drugiej książce krytycznoliterackiej Joannę Mueller ciekawi, dlaczego temat bycia matką jest wciąż marginalny w literaturze. Autorka sama żyjąc literaturą, stara się wpisać w nią to najważniejsze doświadczenie kobiety: "Muszę coś zrobić z tą ciążą. Muszę ją przeżyć, przetrzymać. Muszę ją przetrwać, utrwalić. A ona mnie musi przepisać". Dlatego w książce wątki autobiograficzne splatają się harmonijnie z rozważaniami o literaturze.

Wielogłos. Krystyna Miłobędzka w recenzjach, szkicach, rozmowach to książka, która została pomyślana jako dokument ukazujący zapis recepcji twórczości jednej z najwybitniejszych współczesnych poetek. Dotychczasowe rozproszenie tych materiałów sprawiło, że większość pozostawała nie tylko trudno dostępna, ale wręcz nieznana. Publikacja, która gromadzi teksty od momentu debiutu poetki, aż do chwili obecnej, składa się z czterech głównych działów tematycznych – recenzji tomów, szkiców krytycznych, prac o teatrze oraz rozmów. Uzupełnieniem książki jest kalendarium, bibliograficzny wykaz publikacji, a także płyta, na której znalazł się jubileuszowy wieczór autorski Krystyny Miłobędzkiej.

Piotr Śliwiński z pasją pisze o roli poezji w XX wieku i – w szczególności – po roku 1989, w czasach, kiedy trywialność przestała być powodem do wstydu, a sposoby komunikacji stają się coraz uboższe, o poszczególnych poetach oraz pojedynczych wierszach, poruszających inwencją i głębią wypowiedzianych doświadczeń. Horror poeticus to także poszukiwanie odpowiedzi na pytania o to, dlaczego odbiór poezji sprawia dziś czytelnikom problemy i z jakimi dylematami ona sama musi się zmierzyć.

Zebrane w tomie szkice o poezji i prozie, rozmowy z pisarzami, recenzje oraz nowe przekłady poetyckie układają się w swoiste kompendium wiedzy o najnowszej i nieco starszej literaturze niemieckojęzycznej. Wśród błyskotliwie omawianych przez Kopackiego autorów znaleźli się m. in. Rilke i Trakl, Bachmann i Grünbein, Sebald, Süskind i Jelinek. Muszle w kapeluszu są wyjątkowym podręcznikiem czytania ze zrozumieniem. 

Wybór wierszy i esejów amerykańskiej poetki, prozaiczki i myślicielki, która po opublikowaniu kilku znakomitych tomów złożyła deklarację zerwania wszelkich związków z poezją, skupiając się na badaniach nad naturą znaczenia językowego. To poezja in extremis, pisana z ogromnym poczuciem odpowiedzialności, wynikającym z przekonania o zasadniczym wpływie języka na kształt ludzkiej egzystencji.

Księga zakładek to osobiste spotkanie ze współczesną poezją, zbiór szkiców połączonych wspólnym mianownikiem - autentyczną pasją autora. Po lekturze tych "esejów-zakładek" od razu chce się sięgnąć po omawiane w nich tomy, szukać ich w księgarniach i w bibliotekach. Jacek Gutorow nie tylko opisuje, interpretuje teksty poetyckie, inspiruje również czytelnika do własnych literackich odkryć. Do tych błyskotliwych esejów się wraca, podobnie jak wraca się do ulubionej zakładki, pomocnej przy lekturze niejednej książki.

W tomie szkiców Niepojęte: Jest Marian Stala ustawia punkty orientacyjne: od liryków lozańskich jako zapowiedzi poezji nowoczesnej, przez Miłosza i Szymborską, po Świetlickiego, Bonowicza i Honeta. Wybitny krakowski literaturoznawca i krytyk przedstawia lekturę jako doświadczenie osobiste, kształtujące wewnętrzną przestrzeń. Dzięki temu czytelnik zyskuje szansę, by szerzej spojrzeć na współczesną polską poezję. 

Bohaterami tomu są Tadeusz Różewicz, jego poezja i 24 poetów, którzy omawiają wybrane przez siebie wiersze autora Niepokoju, określając przez to własne inspiracje i związki z jego twórczością, będącą od ponad 60 lat żywym źródłem niezależnej, odkrywczej sztuki dla kolejnych pokoleń.

Zbiór esejów krytycznych i historycznoliterackich dotyczących takich zjawisk we współczesnej poezji, jak nurt flow i chart, czy koncepcja przekładu autorskiego. To także poetycka summa współczesnych zjawisk poetyckich oraz ostry punkt widzenia autora z nimi związanego.

Joannę Mueller w Stratygrafiach interesują utopie poetyckie, niełatwe związki między rzeczą a słowem. Bohaterami jej książki są poeci najbardziej radykalni, którzy nie bali się sięgać po niemożliwe: Norwid, Chlebnikow, Karpowicz. W szkicach poświęconych zarówno im, jak i najnowszej poezji polskiej autorka próbuje zrealizować własną utopię - scalić ze sobą "rozdzielone siostrzyce": literaturę i krytykę.

Obszerna prezentacja najważniejszych zjawisk artystycznych zachodzących w polskiej poezji przełomu wieków. Autorka koncentruje się na czterech problemach: kultury masowej, przeszłości, cielesności oraz podróżowaniu. Wokół tych zagadnień osnuwa swoją narrację o wierszach autorów takich, jak m.in.: D. Foks, K. Jaworski, M. Cyranowicz, M. Sendecki, J. Bargielska, T. Różycki.

Zapis czterech wieczorów autorskich. Pełne namysłu i dbałości o szczegół komentarze do wierszy odsłaniają pracę nad tekstem i samą poetkę - jej poszukiwanie słów, poczucie niemocy, ograniczenia. Do książki dołączona jest płyta CD z nagraniem pierwszego wieczoru, klipami poetyckimi oraz zdjęciami autorki.

Szkice o poezji polskiej i amerykańskiej eksperymentującej z językiem. Odważna prezentacja własnego obcowania z wierszem w kontekście dyskursu naukowego, krytyki, filozofii oraz teorii literatury. Wśród omawianych twórców są m.in. Ashbery, Białoszewski, Creeley, Sommer, Sosnowski, Williams oraz Bloom, Emerson i Rorty.

Falkiewicz swobodnym i przewrotnym ściegiem łączy w spójną całość materiał filozoficzny, literacki oraz krytyczny, prowadząc czytelnika pod przykrywką intrygi i dowolności interpretacyjnej po szklakach struktur kulturowych.

Według słów samej autorki, teksty składające się na tę książkę pisane były w ciągu czterdziestu lat, podczas których autorka szukała odpowiedzi na pytania, kim jest dziecko i czym jest teatr. O myśleniu, języku, początkach wyrażania siebie - w tomie W widnokręgu Odmieńca.