Bliska autorowi forma poematu powraca w pełnym rozkwicie. Poetycka kamera, przesuwając się stołecznymi ulicami, rejestruje nieubłagalną pracę czasu, splata ze sobą wzniosłość, wzruszenie i kicz, utrwala na taśmie kadry, które nie zmieściły się w kanonicznych scenariuszach. Jak pisze sam autor: „To jest piosenka na zimę, to jest piosenka na nieszczęśliwą miłość, to jest piosenka niosąca się w środku nocy przez grudniową Warszawę. Czarna płyta, na kościach, ale o sercu”.

W Brzytwie okamgnienia zostaje odświeżony klasycyzm. Autor sięga po znane z historii literatury gatunki, wymagające precyzji i dyscypliny formalnej. Zabiegi te nie przesłaniają jednak czułości, z jaką poeta opisuje życie, wręcz przeciwnie – wydobywają ją i podkreślają. Wydanie limitowane.

Pierwszy tom z nowej, kieszonkowej serii Biura Literackiego 22. Wiersze podróżne – zmieści się i do torebki, i do samolotowego bagażu podręcznego. Zbiór starannie wyselekcjonowanych przez autora wierszy posiada, mimo skromnej formy, dużą poetycką intensywność. Czytelnik znajdzie tutaj wszystko to, co najbardziej fascynuje w twórczości Dehnela – humor, ironię, elegancką formę i biegłość warsztatu. Przez utwory przewijają się zarówno obrazy z minionych epok, jak i przegląda się w nich współczesna rzeczywistość. Oto 22 wiersze nagradzanego twórcy, poetycka esencja.

Rubryki strat i zysków to zbilansowanie poetyckiej fascynacji Jacka Dehnela formą cyklu i poematu. Czytelnicy odnajdą tu ślady podróży – zarówno tych rozumianych dosłownie, jak i tych odbywanych po obszarach literatury, sztuki, metafizyki. Zwraca uwagę sprzężenie rytmu z treścią oraz malarskość tej poezji – zmysłowej, a zarazem podszytej ironią.

Ekran kontrolny to próba ukazania szans i zagrożeń, które stają przed współczesnym człowiekiem uwikłanym w massmedia. Tom ten wpisuje się w etapy ludzkiego dojrzewania i odkrywa, jak na każdym kroku uwikłani jesteśmy w przeszłość, kulturę, religię i sztukę, szukając środka przeciwbólowego na życie.

W Brzytwie okamgnienia zostaje odświeżony klasycyzm. Autor sięga po znane z historii literatury gatunki, wymagające precyzji i dyscypliny formalnej. Zabiegi te nie przesłaniają jednak czułości, z jaką poeta opisuje życie, wręcz przeciwnie – wydobywają ją i podkreślają.