22 piosenki i wiersze oraz jedna proza – wszystkiego akurat tyle, by powstał elektryzujący „album” muzyczno-poetycki autorki, która od dłuższego czasu rozwijała w swej twórczości balladowy żywioł. Frazy tomu osaczają czytelnika melodyjnym rytmem i kojącymi aluzjami, by znienacka wykonać idealne mordercze pchnięcie. Znajdziemy tutaj miłość, zdradę, używki i dancingi, słodkie upojenia i gorzkie doświadczenia, a przede wszystkim śmierć, różne jej fortele i zapowiedzi. Można tej płyty słuchać w kółko – poezja Podgórnik jest nie do zdarcia! 

Ryzykowny mariaż pieśni żałobnej i miłosnej dla wielu adresatów. Opowieść o przenikaniu się - tak w życiu, jak i w literaturze - rozmaitych, nieraz przeciwstawnych żywiołów, faktur, emocji i konstrukcji. Liryka niemalże epistolarna, spowiedź, gorzkie żale i zarazem żarliwa afirmacja życia, będącego jedynym tekstem niemożliwym.

Paradiso jest metapoetycką książką o próbach ułożenia sobie przestrzeni życiowej i sercowej w kontekście znanych, ogólnodostępnych motywów oraz toposów domu szczęśliwego, rodzinnego i miłości aż po grób. Marta Podgórnik w swojej poezji mierzy się z tradycją literacką unikając banału oraz estetyzującego nadęcia.

Zawsze, długo i niecierpliwie wyczekiwany nowy tom Marty Podgórnik, to książka niezwykle przemyślana, precyzyjnie skomponowana, wypełniona utworami karkołomnie igrającymi z polską tradycją wiersza metrycznego i rymowanego. W meandrach powtórzeń, w konfrontacyjnym dialogu z innymi poetami, kryjąc się pod maskami nieoczywistości, poetka snuje liryczną opowieść osobliwie dwugłosową: z jednej strony boleśnie osobistą i niesentymentalnie czułą, z drugiej – zadziorną, ironiczną i gorzką.

Marta Podgórnik trafnie i wartko opisuje codzienność. Rytmicznie prowadząc po powierzchni wersów, wciąga czytelnika w wir słownych utarczek z twórczością, trudnych rozmów z ludźmi i ciągłych zmagań ze światem. Jej twórczość to jeden z najbardziej rozpoznawalnych głosów we współczesnej polskiej poezji. Autorem wyboru Nic o mnie nie wiesz jest Roman Honet.

W Rezydencji surykatek czytelnik bez trudu rozpozna język Marty Podgórnik, jego charakterystyczny, niepodrabialny styl i ton, gdzie czułość przeplata się z cynizmem, ból z drapieżnością, humor z pasją. Kolejna znakomita książka gliwickiej autorki zaskakująca językową ekwilibrystyką. Drzwi do Rezydencji otwarto.

Komplet książek Podgórnik oraz siedemnaście premierowych tekstów. Osobista opowieść o rzeczach oczywistych. Wyraz tęsknoty za prostotą spraw, ludzkich relacji i miłości. Próba odpowiedzi na pytanie, jak i pod jakim wpływem będą się kształtować - załamywać lub umacniać - nasze strategie obrony przed nieznanym.

Książka nie zawiera odniesień do wielkiej literatury, nie demonstruje oczytania ani osłuchania, nie epatuje smutkiem ani żalem. Nie dzieje się wśród hałd ani blokowisk, nie mówi o problemach dziewcząt, nie zaprzecza kobiecości. Kontestuje jedynie, odrzuca i obnaża ograniczenia dotyczące wolności jaką jest pisarstwo.

Niezwyczajna relacja ze zwyczajnej codzienności - życia, w którym przeplatają się triumfy i porażki, radości i smutki. Poetka agresywnie i bez kompromisów opowiada swoją prawdę o normalności - wierszach, miłości, facetach, alkoholu w tomie Opium i Lament.

O dwóch obliczach kobiety uwikłanej w życie, świat, mężczyzn oraz inne, podobne historie - w książce Marty Podgórnik Długi maj.