Stojąca na ruinie

Nad pejzażem natury w wierszach Jacka Łukasiewicza "płyną przez czas [...] z niepokojem" rzucające cień chmury, przypominając o przemijaniu. W nowej książce dominuje ton bardziej funebralny niż elegijny. Symboliczne lato życia przechodzi w jesień, nastaje czas pożegnań z przyjaciółmi. Przemianom czasu subtelnie towarzyszy obserwacja zmienności erotycznych więzi. Eros i Thanatos, siostrzane strony życia, stanowią wiodącą linię tematyczną tych wierszy. Wiele z nich odnosi się do muzyki, malarstwa i oglądanych w muzeum rzeźb antycznych.