Reguła trzech
Wehikuł poetycki Aleksandry Góreckiej jest napędzany marzeniem o tym, by w przestrzeni wiersza pogodzić to, co nieobliczalne (jak sztuka, imaginacja, historia, prywatne doświadczenie), z tym, co da się obliczyć, ująć w struktury, twierdzenia i wzory. Autorka nie przeciąża jednak tekstów – nawet gdy bierze na warsztat twierdzenia matematyczne, to potrafi tak żonglować figurami geometrycznymi, tak ukonkretnić abstrakcję, że jej wiersz sam nas niesie, a my dajemy się uwodzić tej ruchliwości obrazów i pojęć. Wiersze Góreckiej przypominają płótna konstruktywistyczne, wyzbyte jednak teoretycznego chłodu, niekiedy wręcz przechodzące w dziecięcą psotę jak z obrazów Miró. Bywa, że poetka funduje nam ostry zjazd rollercoasterem, tym bardziej podniecający, że przecież wagonik mknie po wstędze Möbiusa. W jeszcze innych wierszach zakręca nami jak probabilistyczną ruletką, chichocząc w krupierski kułak, bo w tej grze bankructwo jednego sensu – oznacza wygraną wieloznaczności. Dzięki temu Reguła trzech nie jest suchą rozprawką na tematy matematyczne, lecz wielowątkową i aktualną opowieścią o świecie, w którym żyjemy.
niech się nie stanie
ZBIORY/zbieranie
przekształcenia
klasy abstrakcji: drzewa
przecinanie
dzienniki normalne
jakie jest prawdopodobieństwo milczenia bez powtórzeń?
udowodnić że zdarzenia A i B są niezależne
Ω
import random; random.seed()
drzewo vs. gwiazda
fałszywa hipoteza
bezczelność gaussa
obchody eulera są błędem (kontrolowanym)
koniec i początek zawsze były tutaj
Ø
MIARY/mierzenie
tak zwane wielkie liczby
teoria rozbitej szyby
lucky sixes
fractus
brak rozwiązania
tajemnica kosmosu
zegar wydaje się nie zawracać sobie głowy
metryka
struktura zwieszona
parkiety plączą się pod nogami w różnych przejściach
oblicz odległość między f i g
potem spadnie deszcz
which of the following has empty interior?
tyle ile jest dość
tam się zawsze coś dzieje
PUNKTY OPARCIA/poruszanie ziemią
aksjomaty
bóg sinusoidalny
jeżeli ktoś chciałby nawiązać łączność ze stworami w galaktyce X-9
powinien to zrobić w języku matematyki
archimedes śni o dźwigniach
pozostało n-1 nad k-1 sposobów na wybranie
archimedes jest zakłopotany przygodą z nieskończonością
teoria świetlika
archimedes znów śni o dźwigniach
czas we wczesnym wszechświecie
na ten temat archimedes nie powiedział niczego
warunek minimalności
co zobaczyła alicja po drugiej stronie lustra?
w przyszłości będą nam się śnić węzły boromejskie
zachowa swój kształt sześcianu
a może hardy miał rację?
m.
cauchy’s theorem
Ciemność
