Wielopłaszczyznowa powieść, będąca zarazem traktatem o pamięci i odpowiedzialności, studium przyjaźni, tekstem o narodzinach artystki, opowieścią o zmaganiu się z żalem i poczuciem winy po stracie bliskiej osoby – poniewczasie... Lisa Kränzler – „malarka, która pisze” – tworzy wyraziste sceny wizualne, przypominające obrazy neoekspresjonistyczne. Opowiada o relacji dwóch nastolatek, które różni niemal wszystko. Jedna dorasta w ubogiej rodzinie robotniczej, doświadcza przemocy emocjonalnej i seksualnej, a jej ulubionym zajęciem są gry komputerowe; druga to jedynaczka z zamożnej inteligenckiej rodziny, w bezpiecznej przestrzeni może rozwijać swoje talenty, a jej pasją jest gra na fortepianie. Utrzymaną w poetyce kontrastu narrację autorka buduje wokół przyjaźni, która z początkowego siostrzeństwa krwi pod wpływem doznanej krzywdy i naruszenia nietykalności cielesnej przeradza się w nieufność, niechęć, wrogie milczenie.
Część I
Część II
Część III
Seria
Nowy europejski kanon literacki
Opracowanie typograficzne
Opinie o książce
Klaudia CierlukPowieść Poniewczasie niemieckiej autorki i artystki wizualnej Lisy Kränzler to siedemnasta propozycja z cyklu „Nowy europejski kanon literacki” Biura Literackiego. Drugie po świetnie przyjętej powieści Export A. prozatorskie dzieło pochodzącej z Ravensburga pisarki nawiązuje do gatunku Bildungsroman. Zestawiając fragmentaryczność formy z poetyckim językiem, Kränzler opowiada o trudach, nadziejach oraz rozczarowaniach związanych z dorastaniem w niewielkiej miejscowości na południu Niemiec na początku lat dziewięćdziesiątych. Przekład Doroty Stroińskiej odzwierciedla tę grę słów, tonu i stylu, pozwalając emocjom oraz afektom wibrować pod warstwą tekstualności. Poniewczasie urzeka delikatnością i wrażliwością na język. To najwyższej próby studium przemijania i przemocy.
Potrzebujesz pomocy? Masz pytania?Zadaj pytanie a my odpowiemy niezwłocznie, najciekawsze pytania i odpowiedzi publikując dla innych. 
